سالها بود که زمین در حسرت بارون حیاتبخشی می سوخت و درمون تشنگی، سیاهی و تیرگی خود شواز آسمون آبی انتظار داشت. سالها بود که زمین به کویر خشک تعصبات و عقاید باطل و مرداب خرافات، تبدیل شده بود که ناگاه در شبی فراموش نشدنی، بارون رحمت الهی شروع به باریدن کرد و زمین تشنه را سیراب ساخت و گُلی زیبا، بنام محمد مصطفی(ص) در کویر حجاز، شکوفا شد. تولد او، عطر دل انگیز ایمان را به مشام مشتاقان رساند و چشمه های جوشان معرفت را در سینه ها، جاری ساخت. آری با تولد او، کویر جهل و تعصب به بوستان مِهر و تفکر تبدیل شد....ازوقتی به دنیا اومدم نامش را بر گوشم خواندندو عشقش را برقلبم حک کردند...
نظرات شما عزیزان:
ادامه مطلب
